- Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική όσον αφορά στο χρόνο εκμάθησης της ομιλίας και του λόγου
- Για παράδειγμα, στις φωνολογικές διαταραχές, για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα το παιδί εξασκεί τις λανθασμένες θέσεις των φωνημάτων που χρησιμοποιεί, είτε εξασκεί φωνολογικές διαδικασίες που δεν συνάδουν με τη φυσιολογική φωνολογική εξέλιξη, τόσο περισσότερος χρόνος θα χρειαστεί για να ‘ξεχάσει’ τις παλιές συνήθειες και να μάθει τις καινούριες θέσεις.
- Δευτερογενώς, το παιδί πιθανώς να δυσκολευτεί στην ανάγνωση και τη γραφή που στην περίπτωση της έγκαιρης διάγνωσης και αποκατάστασης δεν θα υπήρχε τέτοιο πρόβλημα.
- Σε περιπτώσεις άλλων διαταραχών, όπως βαρηκοΐα, διάχυτη αναπτυξιακή κ.α., η έγκαιρη διάγνωση είναι ακόμα πιο σημαντική, διότι κινητοποιεί τους γονείς να δράσουν πιο γρήγορα και έτσι να κερδίσουν τον πολύτιμο χρόνο της κρίσιμης νηπιακής ηλικίας, όπου ο εγκέφαλος απορροφά ταχύτερα τις πληροφορίες έχοντας τα βέλτιστα θεραπευτικά αποτελέσματα.
- Επιπλέον, η συμβολή της έγκαιρης διάγνωσης στην ψυχολογία του παιδιού είναι αδιαμφισβήτητη, διότι η έγκαιρη παρέμβαση συμβάλλει στο να αποκτήσει το παιδί καλύτερη αυτοεικόνα, καθώς και στο να αποφευχθούν τα πειράγματα των συμμαθητών που πιθανά να επηρεάσουν και την αυτοεκτίμηση του παιδιού.
→ Προϋπόθεση της έγκαιρης διάγνωσης είναι αρχικά η παραπομπή σε Λογοθεραπευτή εκ μέρους των παιδιάτρων, αναπτυξιολόγων, ωτορινολαρυγγολόγων, καθώς και ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών που τυχόν έχουν παρατηρήσει κάποιο πρόβλημα στην ομιλία ή / και τον λόγο των παιδιών που παρακολουθούν.
- Από τα παραπάνω, το πιο σημαντικό “βήμα” καλείται να το κάνει ο γονέας (εφόσον έχει ενημερωθεί και του έχει επισημανθεί κάποιο πρόβλημα), όσον αφορά στο να αποφασίσει τελικά να οδηγήσει το παιδί του στον Λογοθεραπευτή, έτσι ώστε να αξιολογηθεί η ομιλία και ο λόγος του και να αποφασιστεί εάν χρειάζεται να ενταχθεί σε πρόγμαμμα Λ/θ.
- Είναι καλύτερα να έχει γίνει μια αξιολόγηση που τελικά να αποδειχθεί ότι δεν ήταν απαραίτητη παρά να εφησυχάζει ο γονέας και τελικά να χαθεί πολύτιμος χρόνος μέχρι τη διάγνωση.
- Πάντα οι γονείς ήθελαν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Όμως τα τελευταία χρόνια, το ευτύχημα είναι, ότι οι γονείς και μόνοι τους καταλαβαίνουν ότι το παιδί τους έχει αργοπορήσει να μιλήσει ή δεν αρθρώνει ορισμένα φωνήματα σωστά ή και καθόλου επειδή το συγκρίνουν με άλλα παιδάκια ή με τα αδερφάκια τους. Έτσι ζητούν να γίνει στο παιδί τους Λ/θ αξιολόγηση, ενώ παλαιότερα πολλά προβλήματα έμεναν αδιάγνωστα και τα παιδιά οδηγούνταν στην ενήλικη ζωή χωρίς να τα έχουν αντιμετωπίσει με πολλές δυσάρεστες συνέπειες για αυτά.
- Παρατηρώ λοιπόν με μεγάλη χαρά ότι οι γονείς ενημερώνονται από βιβλία, από το διαδίκτυο και γενικά συγκρίνουν την ομιλία και τον λόγο των παιδιών τους με αυτή των συνομήλικων παιδιών καθώς και με τα μεγαλύτερα αδέρφια των παιδιών τους και έτσι συμβάλλουν θετικά στην έγκαιρη αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων.
